Verslag nummer 78

Toegevoegd op zondag 19 oktober 2025

709 woorden

Stories of Your Life

Inleiding

Dit was het vierde boek dat we in het kader van onze boekenclub lazen en ik moet bekennen dat ik het van de vier de minste vond. Zelfs zo erg dat ik het af en toe met wat tegenzin ter hand nam. Maar de bespreking ervan was wel weer erg interessant en gezellig, dus ik uiteindelijk toch blij dat ik het gelezen heb.

Het is denk ik vooral ook de vorm die niet bij me past. Het boek bestaat uit negen korte verhalen, in lengte variërend van drie tot zesenvijftig pagina's. Omdat ik altijd wat moeite heb om in een verhaal te komen (zeker als er meer dan drie personen in voorkomen) had ik hierbij steeds het gevoel dat ik er net in zat en dat het dan alweer voorbij was.

De verhalen zelf zijn ook een klein beetje all over the place. Zo is er een verhaal dat gaat over een persoon die door toediening van een bepaald medicijn hyperintelligent en -cognitief wordt (Understand, pp.29-70), een ander verhaal dat gaat over een volstrek religieuze samenleving waarbij Hemel en Hel dagelijkste verschijnselen zijn (Hell is the Absence of God, pp.205-235), of een soort van ingezonden brief die gaat over machines die beter geworden zijn dan mensen in het bedrijven van wetenschap (The Evolution of Human Science, pp.201-203).

Interessante verhalen

Verreweg de meest interessante verhalen zijn volgens mij het titelverhaal en het laatste verhaal: Liking What You See (pp.237-274). Dat verhaal gaat over een samenleving waarin mensen een bepaalde stof geïnjecteerd krijgen wat hun (met name visuele) perceptie van schoonheid vermindert of zelfs helemaal verwijdert. De gedachte is dat een dergelijke calliagnosia een samenleving creëert die eerlijker is, omdat de voordelen die knappe mensen hebben teniet worden gedaan:

The deeper societal problem is lookism. For decades people've been willing to talk about racism and sexism, but they're still reluctant to talk about lookism. Yet this prejudice against unattractive people is incredibly pervasive. People do it withou even being taught by anyone, which is bad enough, but instead of combating this tendency, modern society actively reinforces it. (p.238)

Schoonheid is een interessant fenomeen (ik heb daar in een ver verleden wel eens een blog over geschreven), en in dit korte verhaal komen interessante vragen naar voren over schoonheid en de invloed die dit heeft op waardering en begrijpelijkheid. Zo is er de observatie dan liefde vergelijkbaar is met calliagnosia, omdat liefde blind maakt (p.254), of is er een discussie over de vraag over lelijkheid ten opzichte van schoonheid ("Go radical ugly. That's what the beautiful people need to see", p.265).

De opzet van Liking What You See maakt het ook prettig om te lezen. Het is een beetje gescheven als korte vraaggesprekken met mensen uit de betreffende samenleving, waarbij sommige er bewust voor kiezen om wel of geen calliagnost te worden. Dat past ook bij vorm die het verhaal volgens de ondertitel moet hebben: a documentary.

Het titelverhaal, Stories of your Life, gaat over een buitenaardse intelligentie die de aarde bezoekt (het verhaal vormt de basis van de film Arrival uit 2016). Vanzelfsprekend gaat het hier met name over communicatie (in die zin lijkt het wellicht een beetje op het derde boek dat we met onze boekenclub lazen), wat hier specifiek wordt ingevuld als schriftelijke communicatie.

De buitenaardens blijken een soort van isochroon logografisch schrift te hebben, waarbij de rol van de onderdelen van hun speech acts (RIP, John Searle) een positie en rotatie binnen het logogram bepalen:

Their script isn't word divided; a sentence is written by joining the logograms for the consituent words. They join the logograms by rotating and modifying them. [...] So they can read a word with equal ease no matter how it's rotated. (pp.105-106)

Dit geheel vormt de basis voor een interessant, boeiend en leesbaar verhaal. Ik vond het wat jammer dat het een beetje als een nachtkaars uit ging.

Conclusie

Naast deze twee verhalen heb ik over de rest van de bundel een gemengd gevoel. Er zijn verhalen die ik best ok vond (die over de toren van Babel, die over de religieuze samenleving), maar andere kon ik echt niet doorheen komen (ik moet bekennen dat ik dat verhaal over die tweeënzeventig letters halverwege heb doorgebladerd). In mijn beleving ware het beter geweest wanneer Chiang het titelverhaal wat (een stuk) verder zou hebben uitgediept en het daarbij zou hebben gelaten. Maar soit.